Vorig jaar benadrukte ik in mijn vooruitblik dat vakmanschap en zorgtechnologie belangrijk is. En we zagen dat de rol van familie en netwerk verandert en dat daarmee onze rol verandert.  
Ik zie dat er in 2024 veel is gebeurd op deze onderwerpen. En we hebben plannen gemaakt voor de komende jaren. Dat is te lezen in de artikelen in de krant. 
De uitdaging om alles zo klein en eenvoudig te houden, zoals ik vorig jaar noemde, blijkt nog niet zo makkelijk te zijn. We willen het liefst bewoners/deelnemers en teams zoveel mogelijk zelf laten doen, want dan kunnen we maatwerk leveren en houdt de bewoner/deelnemer én de medewerker zoveel mogelijk eigen ruimte en verantwoordelijkheid. En dat is ons handelsmerk. Maar sommige onderwerpen zijn zo groot en actueel dat ze vragen om een centrale aanpak. Voorbeelden daarvan zijn informatiebeveiliging en duurzaamheid. 

Ik lees door alle artikelen heen de behoefte van medewerkers om kennis en ervaringen te delen en te leren van elkaar, binnen hun eigen team en tussen teams onderling. En dat gebeurt steeds meer. Laten we dit vooral volop stimuleren en goede voorbeelden delen.

Ik ben er trots op dat het ons lukt om de inzet van ZZP’ers (PNIL) heel laag te houden vergeleken met de sector. Weliswaar zien we een kleine stijging, maar op het moment van dit schrijven (maart 2025) zitten we bijna op 0 en dat is een héél groot compliment waard aan alle medewerkers die dit mogelijk maken! 
Iets anders waar ik trots op ben, is dat we in korte tijd, grote stappen hebben gezet op het gebied van duurzamer leven en werken. Daar gaan we in 2025 volop mee verder.  

Zorgelijk is dat het verzuim hoog blijft. Dat zien we in de hele gehandicaptensector. Wij blijven onder het landelijk gemiddelde, maar het is ongewenst dat zoveel mensen uitvallen. We doen er alles aan om verzuim te voorkomen en te zorgen dat mensen goed herstellen. 
Het verloop van medewerkers is iets lager dan vorig jaar, maar nog steeds relatief hoog. We moeten er echter rekening mee houden dat dit percentage het ‘nieuwe normaal’ gaat worden in de arbeidsmarkt zoals die nu is, want medewerkers kunnen uit steeds meer banen kiezen. We proberen medewerkers te behouden door met hen gesprekken te voeren over wat plezier geeft in het werk. En we doen er veel aan om leerwerkplekken te creëren (BOL-BBL) voor nieuwe medewerkers. Met als doel hen te behouden voor Estinea.

Ik sloot vorig jaar af met de wens ‘laten we dingen gewoon doen. En óngewoon doen. Juist omdat we Estinea zijn.’ Is dat gelukt? Jazeker, ik denk het wel. Estinea heeft een eigenzinnigheid die we vooral moeten koesteren. Die eigenzinnigheid zie ik in de hele organisatie terug. Medewerkers hebben de ruimte om kritisch te zijn. Tegenspraak helpt om stil te staan bij wat we doen en kritisch te blijven kijken naar alle plannen die we maken. Dus, laten we vooral samen eigenzinnig blijven.