Meepraten bij Estinea:
hoe organiseren we dat?
Estinea vindt het belangrijk dat bewoners/deelnemers zoveel mogelijk kunnen meepraten over dingen die belangrijk zijn in hun eigen leven. Denk aan het samenwonen en/of werken met anderen. En over het beleid van Estinea. In 2024 hebben we nog een keer goed op een rij gezet wat we bedoelen als we het hebben over meepraten en hoe je het kunt organiseren. Zodat dit voor bewoners/deelnemers én begeleiders duidelijk is. Want het kan nog altijd beter, zo blijkt ook uit een voorbeeld uit de praktijk.


“Wij zijn hier elke dag en willen ons hier thuis voelen”
Catharina van der Velde
Catharina van der Velde woont bij Estinea: “Ik vind het belangrijk om mee te praten over dingen die belangrijk zijn in ons leven, omdat de woning waar wij wonen onze plek is. Wij zijn hier elke dag en willen ons hier thuis voelen. Ook op je werkplek is het belangrijk dat je je er thuis voelt. Ik ben er zelf tegenaan gelopen dat ik geen inspraak ervaarde bij de woning waar ik woon. Daar werd bijvoorbeeld bepaald dat we ’s avonds elke dag om 17:00 uur gingen eten. Persoonlijk vind ik dat veel te vroeg, want dan heb ik later op de avond weer honger. Dat heb ik benoemd, maar dat is moeilijk voor elkaar te krijgen!
Ik kreeg het gevoel dat ik geen inspraak had om het op een andere manier te doen. Om hier verandering in te brengen, zit ik als ervaringsdeskundige in de werkgroep die gaat over meepraten bij Estinea en hoe je dat organiseert. Ik deel mijn ervaringen in die werkgroep en dat kan dan weer gebruikt worden bij het beleid voor alle bewoners en deelnemers, van hoe doen we dat dan meepraten bij Estinea.”

“Wij zijn hier elke dag en willen ons hier thuis voelen”
Catharina van der Velde
Samen
met het netwerkOf het nu om zeggenschap, inspraak en medezeggenschap gaat: het is belangrijk dat ook het netwerk van de bewoners/deelnemers weet waarover zij mee kunnen praten. Bij
zeggenschap doen we dat doordat we werken in de driehoek bewoner/deelnemer- familie/contactpersoon- begeleider. Bij medezeggenschap is deze betrokkenheid van het netwerk geregeld doordat in de cliëntenraad van Estinea ook cliëntvertegenwoordigers zitten. Zij praten namens alle bewoners/deelnemers mee over dingen van Estinea.Zeggenschap, inspraak en medezeggenschap. Wat betekent dat?
De woorden die vaak worden gebruikt als het gaat over meepraten zijn: zeggenschap, inspraak en medezeggenschap. Deze woorden betekenen alle drie net even iets anders. Het plaatje hieronder maakt duidelijk wat deze woorden betekenen.

Zeggenschap gaat over meepraten over je individuele zorg als bewoner/deelnemer: de witte cirkel in het plaatje
Inspraak gaat over meepraten over hoe je samen woont en/of werkt: de blauwe cirkel in het plaatje
Medezeggenschap gaat over meepraten over het beleid van Estinea. De roze cirkel in het plaatje.
Plannen voor 2025
De werkgroep gaat het volgende doen in 2025:
Geven van een goede uitleg aan bewoners/deelnemers en medewerkers over wat we onder zeggenschap, inspraak en medezeggenschap verstaan en hoe we dit bij Estinea organiseren.
Onderzoeken of vertegenwoordigers en bewoners/deelnemers medezeggenschap op een locatie (een ‘cliëntenraad op locatie’) willen en hoe en zo ja hoe graag ze dit willen.
Onderzoeken wat er nu allemaal al gebeurt op het gebied van inspraak en welke onderwerpen werk- en activiteiten- en woonlocaties bespreken. Resultaten daarvan doorgeven aan de cliëntenraad.
Op veertien locaties van Estinea extra ondersteunen bij het organiseren van inspraak. Dit gaan we doen samen met het netwerk van bewoners/deelnemers. De adviseurs zorgprocessen en ervaringsdeskundigen van Team Samen Sterk zijn hierbij betrokken.

“Dankzij de frisse blik van het andere team heb ik geleerd dat we eerder onze grenzen moeten aangeven”
André Zweerink,
regiomanager Oude IJsselstreek
Voorbeeld 2:
Suzan gaat om met mensen die niet goed voor haar zijn
Ook André en zijn collega’s hebben een voorbeeld van een moeilijke situatie. André: “Suzan* maakt steeds onverstandige keuzes. Vooral in de relaties die ze met mensen aangaat. Ze gaat om met mensen die niet altijd goed voor haar zijn. Daardoor ontstond er een onveilige situatie. Ook voor onze medewerkers. We bespraken dit met Veilig thuis, de mentor, een wijkagent, behandelaren en begeleiders, maar we kwamen niet verder. Je wil ook niet te snel opgeven, want in eerdere situaties lukte het ons wel om een oplossing te vinden.”
Directe aanpak voor meer rust en duidelijkheid
Ze bespraken dit met José en haar collega’s. José: “Wat opviel in het verhaal van André was dat de medewerkers heel hard werkten. Vaak zonder grenzen. We vroegen ons af: wat kan Suzan zélf doen? Wat is haar eigen verantwoordelijkheid? Helpt het om haar op een directere manier te begeleiden? En kan er meer duidelijkheid gegeven worden aan de mensen met wie ze omgaat?”
André: "We bespraken deze vragen tijdens het eerstvolgende overleg met iedereen die erbij betrokken is. De ideeën die we toen kregen, voeren we nu uit. De directe aanpak roept weerstand op bij Suzan, maar het zorgt ook voor duidelijkheid en rust. Dankzij de frisse blik van het andere team heb ik geleerd dat onze medewerkers soms te lang doorgaan. We moeten eerder onze grenzen aangeven. Te veel hulp is namelijk ook niet goed. Daar moeten we kritisch naar blijven kijken."
* vanwege de privacy van bewoners zijn voorbeelden en namen aangepast.

“Dankzij de frisse blik van het andere team heb ik geleerd dat ons team soms te lang doorgaat. We moeten eerder onze grenzen aangeven.”
André Zweerink,
regiomanager Oude IJsselstreek