Een belangrijke boodschap aan medewerkers is om mantelzorg bespreekbaar te maken. En dus tijdig in gesprek te gaan met manager en team over de ervaringen van combinatie werk en mantelzorg. Waar loopt iemand tegen aan, wat kan helpend zijn? Zodat er begrip is van collega’s en je met elkaar kunt nadenken over oplossingen. 

Erna Veenvliet en Gerda van Eerden zijn medewerkers van Estinea en combineren hun werk met mantelzorger zijn.
Hieronder lees je hun ervaringen.

"Mee naar het ziekenhuis gaan, een boodschap halen: ik vond het lange tijd gewoon een onderdeel van mijn leven. Dat doe ik graag voor de mensen om wie ik geef. Niets bijzonders. Totdat er ineens veel zorg voor meerdere mensen bij elkaar kwam."

“Ik merkte dat ik een grens bereikt had doordat mijn energie op het werk minder werd. Ik kon me minder goed concentreren en ik zat hoog in mijn emoties. Waar ik voorheen privé en werk kon scheiden, lukte dat nu niet meer. Mezelf toestaan dat de grens bereikt was, de bewustwording daarvan, was de allereerste stap. En wat me vervolgens erg heeft geholpen is dat ik het op het werk kon bespreken, met een directe collega en met mijn manager. Erover praten ontlaadt en bovendien geeft het rust dat iemand weet wat er thuis speelt.”  

“Een luisterend oor van juist de manager die dichtbij is, jouw situatie kent en vertrouwen en ruimte biedt, was voor mij belangrijk. Daardoor voelde ik me gesteund en minder alleen. Praktisch gezien maakten we afspraken over taken die ik tijdelijk kon afstoten en verlofuren die ik in kon zetten. Hierdoor ontstond er meer ruimte om overdag bijvoorbeeld mee naar het ziekenhuis te gaan. Op die manier lukte het me om weer balans te krijgen. Sowieso is het de kunst eigenlijk om uren die je over hebt op tijd in te zetten, om balans te blijven houden. En niet alleen voor zorgtaken, maar ook om bijvoorbeeld te sporten voor werktijd, om letterlijk meer lijfelijke energie te hebben. Zo belangrijk!”

Gerda van Eerden is mantelzorger van haar broer Albert, die het syndroom van Down heeft, en van haar moeder. Daarnaast werkt ze 32 uur per week als begeleider op een 24-uurs woonlocatie van Estinea. Hoe combineert Gerda haar werk met mantelzorger zijn? 

“Ik heb contact met Alberts begeleiders, regel de ritten van de taxi, koop kleding voor hem. En we fietsen graag samen. Ik zie ‘m minimaal één keer in de week, net als mijn moeder. Zij woont nog thuis. Ik zet haar medicijnen klaar, doe boodschappen, ga met haar mee naar de arts.”

“Ik werk onregelmatig. Dus ik heb ook overdag tijd om mee te gaan naar afspraken. Ik kan dat goed combineren. Soms ben ik best moe, maar ik laad op door een krantje te lezen, beetje klungelen. En ik fiets veel. Fietsen is voor mij een soort therapie. Dan kan ik mijn gedachten laten gaan. Het is fijn dat er nu ondersteuning vanuit Estinea is en je workshops kunt volgen.”  

“Op mijn werk ben ik vaak in een hele andere wereld. Maar als iets me steeds bezighoudt, heb ik het er wel over. Toen Albert bijvoorbeeld niet lekker in zijn vel zat, vertelde ik collega’s daarover. En ook wisselen we ervaringen uit over bijvoorbeeld de zorg voor onze ouders op leeftijd. Dat is vaak herkenbaar en erover praten geeft lucht.”