leren van elkaar bij
moeilijke situaties
Estinea is er voor mensen met een verstandelijke beperking. Als zij hulp nodig hebben bij bijvoorbeeld een fijn thuis, werk of contact met anderen dan ondersteunen onze medewerkers daarbij. Medewerkers willen graag helpen en altijd in gesprek blijven met bewoners en hun netwerk. Maar soms gaat het niet goed. Dan ontstaat er een moeilijke situatie en gaan medewerkers onbedoeld over hun grenzen. Medewerkers uit twee regio’s van Estinea bespraken met elkaar twee voorbeelden van zulke situaties. De regiomanagers vertellen wat ze hiervan leerden.
Voorbeeld 1:
Een passende plek voor Peter
José Zweering is regiomanager in Enschede en Haaksbergen.
José: “Ons voorbeeld gaat over Peter*. De gemeente had ons gevraagd of hij bij ons, bij Estinea, kon wonen. We wilden hem graag een kans geven, dus we zeiden ja. De eerste maanden ging het goed, maar daarna kreeg Peter steeds meer last van angsten en wanen. Hij was bang en zag dingen die er niet echt waren. We merkten dat onze open locatie in een woonwijk niet geschikt voor Peter was. We hebben van alles geprobeerd, ook met hulp vanuit de psychiatrie.
Peter verhuisde zelfs naar een locatie met een eigen appartement op een rustige plek met afstand tot de appartementen van de andere bewoners. Hij had daar eigen begeleiders. Maar ook dat hielp niet. Het team en de behandelaren wisten niet meer wat ze voor Peter konden doen en liepen tegen hun grenzen aan. We liepen vast. We bespraken dit met de collega’s uit de andere regio. Zij keken er met meer afstand tegenaan. Het was een goed gesprek, dat ons aan het denken zette. We vroegen ons af: waar zijn we mee bezig?”
Samen verantwoordelijk
André Zweerink is regiomanager Oude IJsselstreek:”Het viel ons op dat José en haar collega’s alles zelf probeerden te regelen. Maar soms moet je inzien dat je niet verder kunt komen. Peter vraagt iets wat Estinea niet kan bieden. Dat heeft te maken met zijn forse psychiatrische problemen, in combinatie met een verstandelijke beperking en met de woonsituatie. De plek die Estinea Peter kon bieden, midden in een woonwijk, paste niet bij hem. Wij vroegen ons af of het zorgkantoor kon helpen en kon meedenken over oplossingen.”
José: “Het zorgkantoor hadden we in het geval van Peter nog niet gevraagd. Na het gesprek hebben we contact opgenomen met de crisisregisseur van het zorgkantoor. Een crisisregisseur is iemand die helpt bij het oplossen van noodsituaties. Die heeft een bijeenkomst georganiseerd met alle zorgaanbieders uit de regio. Met elkaar bespraken we wat Peter nodig heeft: een beschermde plek op een terrein. Estinea heeft die plek niet voor Peter. We zijn nu samen verantwoordelijk om dat te regelen.“
“Het gesprek met collega’s zette ons aan het denken”
José Zweering,
regiomanager Enschede en Haaksbergen
“Dankzij de frisse blik van het andere team heb ik geleerd dat we eerder onze grenzen moeten aangeven”
André Zweerink,
regiomanager Oude IJsselstreek
Voorbeeld 2:
Suzan gaat om met mensen die niet goed voor haar zijn
Ook André en zijn collega’s hebben een voorbeeld van een moeilijke situatie. André: “Suzan* maakt steeds onverstandige keuzes. Vooral in de relaties die ze met mensen aangaat. Ze gaat om met mensen die niet altijd goed voor haar zijn. Daardoor ontstond er een onveilige situatie. Ook voor onze medewerkers. We bespraken dit met Veilig thuis, de mentor, een wijkagent, behandelaren en begeleiders, maar we kwamen niet verder. Je wil ook niet te snel opgeven, want in eerdere situaties lukte het ons wel om een oplossing te vinden.”
Directe aanpak voor meer rust en duidelijkheid
Ze bespraken dit met José en haar collega’s. José: “Wat opviel in het verhaal van André was dat de medewerkers heel hard werkten. Vaak zonder grenzen. We vroegen ons af: wat kan Suzan zélf doen? Wat is haar eigen verantwoordelijkheid? Helpt het om haar op een directere manier te begeleiden? En kan er meer duidelijkheid gegeven worden aan de mensen met wie ze omgaat?”
André: "We bespraken deze vragen tijdens het eerstvolgende overleg met iedereen die erbij betrokken is. De ideeën die we toen kregen, voeren we nu uit. De directe aanpak roept weerstand op bij Suzan, maar het zorgt ook voor duidelijkheid en rust. Dankzij de frisse blik van het andere team heb ik geleerd dat onze medewerkers soms te lang doorgaan. We moeten eerder onze grenzen aangeven. Te veel hulp is namelijk ook niet goed. Daar moeten we kritisch naar blijven kijken."
* vanwege de privacy van bewoners zijn voorbeelden en namen aangepast.
“Dankzij de frisse blik van het andere team heb ik geleerd dat ons team soms te lang doorgaat. We moeten eerder onze grenzen aangeven.”
André Zweerink,
regiomanager Oude IJsselstreek
